top of page
gradient wave pink_edited.png

Waarom rust nemen je sneller bij je droom brengt dan blijven doorduwen

  • Karen Adriaenssen
  • 25 jul
  • 4 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 28 jul


Er was een ochtend waarop ik wakker werd zonder plan. Geen lijstje, geen deadline, geen idee wat ik “moest” doen,.. en toch was er een diep weten in mijn lijf, een zachte gronding, een warmte in mijn borstkas die zei: je bént er al. Geen streven. Geen haast. Alleen zijn.


En het was precies in die rust, in die ogenschijnlijk lege ruimte, dat ik voelde hoeveel er al aan het bewegen was. Zonder dat ik iets moest duwen. Zonder dat ik het moest forceren. Zonder dat ik het helemaal zelf moest dragen.


Want er is iets wat we als ambitieuze, bewuste vrouwen vaak vergeten. Niet omdat we niet weten hoe het anders kan, maar omdat we zo geconditioneerd zijn om te denken dat méér doen altijd beter is. Dat actie de enige weg is naar resultaat. Dat rust gelijkstaat aan luiheid.


Maar wat als net die overtuiging de reden is waarom het niet stroomt? Waarom je verlangens niet landen? Waarom het voelt alsof je, ondanks al je harde werk, nog steeds op dezelfde plek blijft draaien?

Wat als rust niet het tegenovergestelde is van actie, maar de poort ernaartoe?


Je hoeft niet harder te werken. Je mag dieper vertrouwen.

Een van de grootste shifts die ik de voorbije jaren heb gemaakt, is niet een betere strategie, een slimmere funnel of een strakker plan. Het is dat ik mezelf heb toegelaten om los te laten. Om niet meer álles te willen beheersen. Om te voelen dat mijn waarde niet ligt in wat ik produceer, maar in wie ik ben wanneer ik durf te zakken. Wanneer ik niet mijn prestaties laat spreken, maar mijn energie.


En dat is niet altijd comfortabel geweest. Want het vraagt dat je gaat zitten met je onrust. Dat je blijft wanneer je impuls zegt: “doe iets!” Dat je ademhaalt, ook al bonkt je hoofd dat er iets moet gebeuren. Het vraagt dat je opmerkt hoe vaak je vlucht in actie. Hoe vaak je kiest voor controle. En hoe weinig ruimte je eigenlijk laat… voor ontvangst.


Want dat is wat rust doet.

Ze opent je ontvangstkanaal. Niet alleen mentaal, maar op celniveau.

In je ademhaling. Je spijsvertering. Je hormonen. Je hartslag. Je hele zijn.


En het is precies daar, in die diepe ontspanning, dat het universum zijn werk kan doen.

Niet omdat jij stilvalt. Maar omdat jij eindelijk ruimte maakt.


Jouw energie vertelt meer dan je woorden ooit kunnen

Wat zoveel ondernemers vergeten, is dat je publiek je energie voelt nog voor ze je salespagina lezen. Ze voelen je frequentie tussen de regels door. En als jij aan het trekken bent, aan het duwen, aan het stressen… dan sijpelt dat door in alles wat je uitstuurt.


Je kunt de juiste woorden gebruiken. De perfecte call-to-action. Een fancy lancering. Maar als je lijf gespannen is, als je vanuit angst of bewijsdrang creëert, dan resoneert het niet.

Dan blijft het leeg.

Dan blijft het stil.

En jij denkt dat het aan je aanbod ligt. Maar het is je veld.


Toen ik zelf terugkeerde naar rust, veranderde alles. Plotseling kwamen er mails binnen. Mensen schreven zich in zonder dat ik iets verkocht had. Er gebeurden toevalligheden die ik niet kon bedenken.


Waarom? Omdat ik eindelijk in overgave was. Omdat mijn lijf zei: “het is veilig om te ontvangen.”

En dat, dat is de enige plek waar magie ontstaat.


Pijn is vaak een herinnering dat je jezelf verlaten hebt

Wat ik deze week opnieuw mocht voelen, is hoe nauw ons lichaam verbonden is met onze waarheid. Elke kramp, elke hoofdpijn, elke blokkade in je keel of buik is een boodschap. Geen storing. Geen fout. Maar een herinnering aan wat je te lang genegeerd hebt. Aan wat je niet uitgesproken hebt. Aan wat je draagt dat eigenlijk niet van jou is.


En als je de moed hebt om te luisteren: niet met je hoofd, maar met je handen op je lijf, je ogen gesloten, je adem traag… dan opent zich iets.

Dan hoor je het fluisteren achter de pijn.

Dan voel je het verhaal dat je al zo lang met je meedraagt.

En dan kun je iets anders kiezen.


Niet omdat het ‘moet’. Maar omdat je voelt: ik wil mezelf niet langer forceren.

Ik wil mezelf dragen. Zacht. Liefdevol. Vrij.



Veelgestelde vragen over rust, belichaming en manifestatie

Waarom lukt het me niet om rust te nemen, ook al weet ik dat het nodig is?

Omdat je systeem veiligheid is gaan koppelen aan actie. Rust voelt dan als een bedreiging, niet als een zegen. Het vraagt oefening om dat te herschrijven.

Is rust niet gewoon uitstellen of vermijden?

Rust nemen is iets anders dan vluchten. Het is een bewuste keuze om je systeem te resetten, zodat je van daaruit helderder, zuiverder en effectiever kunt creëren.

Wat als ik me schuldig voel wanneer ik rust?

Dat is oud programma. Overtuigingen over je waarde en wat je moet ‘verdienen’. In Een Nieuw Begin herschrijven we die patronen van binnenuit, zodat rust voelt als thuiskomen, niet als falen.

Wat doet rust met mijn manifestatiekracht?

Rust opent je veld. Je frequentie wordt helder, je lijf ontspannen, je intuïtie krachtiger. Manifesteren gebeurt niet in de rush. Het gebeurt in de ruimte die je durft toelaten.



Voel jij dat je hoofd misschien nog wil doorduwen, maar dat je lijf schreeuwt om te zakken?

Dat je verlangens steeds groter worden, maar je draagkracht niet volgt?

Dan is Een Nieuw Begin jouw uitnodiging om te herinneren hoe krachtig jij bent wanneer je niets probeert te bewijzen. Lees hier alles over het traject



Podcast

Wil je deze waarheid niet alleen begrijpen, maar echt belichamen?

Beluister dan aflevering 114: een warme uitnodiging om rust niet langer uit te stellen, maar te kiezen als jouw nieuwe standaard.






 
 
 

Recente blogposts

Alles weergeven

Opmerkingen


bottom of page